شعر ولادت حضرت رقیه سلام الله علیها

به نامِ عشق

به نامِ عشق! به نامِ خدا!به نامِ رقیّه!
دوباره شد قلمِ شعر وقفِ عامِ رقیّه

اراده کرده غزل تا برایِ او بنویسم
بخیز حسِّ تَغَزُّل به احترامِ رقیّه!

کم اند جمله ملائک اگر حدیث بگویند
برای گفتن یک شَمّه از مقامِ رقیّه

دلت که خواست شود پر ز شور و عشقِ حسینی
بیا بنوش فقط جرعه ای ز جامِ رقیّه!

بگو حسین دمِ صبح و دل بده به دلِ او
دلِ تو میشود آباد عینِ شامِ رقیّه

به راهِ عشق بده جان!نگو ز غصّه ی هجران
که راهِ عشق همین است این مرامِ رقیّه

کجاست منتقمِ حق؟کجاست مهدی زهرا؟
امیدِ ماست ظهورش به انتقامِ رقیّه

برایِ سجده ی هردم،بخواه قبله ی عالم
که لایق است فقط مسجدالحرامِ رقیّه

خرابه بود اگرچه، به آهِ او شده آباد
شدست قبله خرابه چنین به نامِ رقیّه

 احمد کاری